(...)
| |
| |
Uoreu, kùna a d¼iwoko ¶wiño
Na jednym dymbje na samym wjyrchu uoreu zrobjùu se gñozdo, trocha ñižy we wypruchñouyj d¼uøe mjoua swoji muode kùna, a blank na spodku kole pño uopro¶yua ¶e d¼iwoko ¶wiño. Taki ¶e trefiuo tyj zwjeøiñy sùm¶ectwo, nale go chned na marny kùñyc pøiwjydua kùna. Poleæaua uùna roz do ptoèygo gñozda a tam uoruowi prawjyua:
- Dowyjmy se pozùr, coby my sy swojymi mauymi uo žyæi ñy pøišli. Ta èorno, kuduato d¼iwoko swiño jednoko pod strùmym ryje i chce go uobuliæ, a potym popa¶æ naše d¼ecka.
Narobjyua stracha, uorua we mankulijach zostawiua i poleæaua do d¼iwoki ¶wiñy, a uùnyj tak øùnd¼iua:
- Byæ se pozorno, bo uoreu ¶e rychtuje na pjeèùnka s twojich d¼eckùw. Uùn chce jych porwaæ jak yno rùnè wyñd¼eš ¶ ñimi na futer.
Swiñi narobjyua stracha a pošua do swoji d¼ury. Za dño we ñij ¶ed¼aua a mjarkyrowaua, aže je srùmùta we strachu, na wjeèùr jak bùuo æma wylazowaua po æichutku sy swojimi mauymi na futer. Uoreu couy pøelynknyty s gauyñ¼i ñy ¶lazowou a ñy žrou. ¶wiño teš ¶e boua i na dwùr ñy wylazowaua. Nù a co dali? - Jak s guodu zesuabli snanno im kùna zrad¼yua i leko žrañi znojdua.
Mjyndzy lud¼ùma tyž sùm taki kùny, co cygañstwym inkšych uùmjùm do groba pøiwjy¶æ.
Ezopowo bojka podle Fedrusa
|