Modo d¼oucha wleæaua uradowano do izby a pado:
- Staøièko, pamjyntoæe wy ješèe jak wùm kto pjyrwšy roz dou d¼ubek?
- Co¶ ty, jo juž nawet tygo uostatñygo ñy pamjyntùm...
| |
| |
Pøùñy po ¶lùnsku
(...)
- Pøaješ mi?
- Ja...
Daua by'ch æi, daua
nale ty by'¶ ped¼ou
a jo by'ch tak chæaua
byžodyn ñy wjed¼ou
|
Ej, d¼ouško, co ty moš
co fortuškjym pøikrywoš?
Pùnki, gruški, ¶liwki mùm
kùmu pøaja, tymu dùm
|
Kejby ñy ta èorno wrùna
¶ed¼eli by synki dùma
ale za tùm èornùm wrùnùm
we dñe, w nocy synki gùñùm
|
|